دیدگاه‌ها و فعالیت‌های آموزشی مدرسان زبان انگلیسی متخصص هوانوردی و مدرسان زبان انگلیسی غیر متخصص هوانوردی در تدریس زبان تخصصی هوانوردی در ایران

دانشجویان خلبانی و مهندسی نگهداری و تعمیر ملزم به طی دورة زبان تخصصی هوانوردان هستند. این دوره‌ها در مرکز آموزش هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران، توسط مدرسان زبان انگلیسی و معلمان زبان انگلیسی که متخصص هوانوردی نیستند، تدریس می‌شود. مطالعه حاضر به مقایسه دیدگاه‌ها و عملکردهای این دو گروه مدرسان در خصوص تدریس زبان هوانوردی برای اولین بار در ایران می‌پردازد. دیدگاه‌ها و عملکرد هشت مدرس این دوره‌ها (دو خلبان، دو مهندس نگهداری و تعمیر و چهار مدرس زبان انگلیسی) با بهره‌گیری از مصاحبه و مشاهده کلاسی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشانگر عدم یکنواختی در تدریس زبان انگلیسی در بین دو گروه مدرسان این دوره‌ها بود. همچنین نتایج آزمون‌های T مستقل نشان داد که در بین دو گروه مدرس، از نظر طول مدت زمان کار گروهی/زوجی، استفاده از زبان مادری فراگیران و مدت زمان اختصاص داده شده به صحبت مدرس تفاوت معنا داری وجود دارد. برای بررسی انواع سوال مورد استفاده در کلاس زبان هوانوردی، انواع بازخورد‌های آموزشی و چرخة تدریس مهارت‌های زبانی، نخست داده‌های جمع‌آوری شده از نظر نرمال بودن توزیع توسط آزمون کولموگورو-اسمیرنف بررسی شد. از آنجایی که مشخص شد که توزیع داده‌ها نرمال نیست، آزمون مان-ویتنی U اجرا گردید و یافته‌ها نشانگر تفاوت معنادار بین دو گروه مدرس از همه جنبه‌ها بود. نتایج این تحقیق می‌تواند در انتخاب مدرسان اصلح با توجه به آخرین دستاوردها در امر آموزش زبان انگلیسی برای اهداف ویژه مفید واقع شود.